Goeie Vrydag, maar anders

Peter Paul Rubens, The Descent from the Cross, 1612 -1614

Thus the overflow from things
pours into you.
Just as a fountain’s higher basins
spill down like strands of loosened hair
into the lowest vessel,
so streams the fullness into you,
when things and thoughts cannot contain it

                                                                               Rainer Maria Rilke, The Book of Hours II, 10

~

U weet

dat ek nie die kruis verstaan nie.

As ek doodeerlik moet wees, dan moet ek sê dat ek nie ten volle begryp wie Jesus regtig was of wat die implikasies van sy koms was of is nie.

Op ‘n stadium het ek die dogmatiese uitsprake oor Sy persoon, Sy lewe en Sy dood op die punte van my vingers geken. Mens sou kon sê ek het al die regte godsdienstige geluide gemaak.

Ek het gesê dat ek Jesus as my persoonlike verlosser en saligmaker aanvaar het en dat ek glo dat Hy vir my sonde aan die kruis gesterf het.

Ek het absoluut geglo wat ek gesê het.

As ek nou terugkyk besef ek dat ek deur al daardie bekende frases te gebruik eintlik meer in my geloof geglo het as in Jesus. Ek het deur al die regte hoepels wat opgehou is gespring en dit geloof genoem.

Ek weet nou dat ek so min wéét.

Alles wat tevore in geloofsbeton en geykte geloofstaal gegiet was is vir my nou veel meer struikelblok as basis. Dit doen dit net glad nie meer vir my nie. Dit voel dikwels vir my asof ek deur lae geloofsversiersuiker moet breek om by die doodgewone brood van die lewe uit te kom. Ek ontdek geloof en U nou aanhoudend asof vir die eerste keer en my grootste uitdaging is om eerder geloofsbagasie af te leer as om nuwes by te leer.

Vandag, op Goeie Vrydag, staan ek soos die vroue destyds, en hou die kruisgebeure op ‘n afstand dop.

Kry ek meer uit ‘n Rubens-skildery as uit ‘n dogmatiese of leerstellige uitspraak.

Wat ek wel sien is ‘n dooie gewig wat met menslike hulp van die kruis afkom.

Ek sien dat te midde van die toneel waar daar laat sak word, vasgehou word, asems jaag, die enigste onaktiewe element in die hele skildery die dooie Jesus is. “Het jy hom?” wat met ‘n aangee gevra word klink hier heeltemal anders en meer eg as die “Het jy Hom al ontmoet?” waarmee ek grootgeword het.

Ek sien teerheid en liefde in spiere en vingers, ‘n rug wat onder gewig buig en ‘n doodskleed wat doodgewoon prakties tussen tande vasgebyt en styfgehou word.

Snaaks genoeg, ek sien ‘n God wat in ons glo en vreemd broos en weerloos is.

En al verstaan ek nie, wil ek my hand onder U knie inskuif en my vingers om U kuit vou.

Amen.

George