Skip to main content

Vanuit Die Restory - Gesprekke Tussen Reisgenote (61)

 

Intussen 




Hierdie week, mense, het ons net glad nie by 'n gespreksopname uitgekom nie. Van vroeg tot laat, elke dag, het ons getrek.

Elke nou en dan vra ons vir mekaar: hoe is dit dat ons so baie goed het?

  • Moet ons nie al die boeke maar uitgooi nie? 

En al daardie stemme met wie ons in gesprek is stilmaak? En hoeveel retrestgangers het nie al voor die rakke gestaan en net die regte boek vir hul tyd en situasie gekry nie. Nee, ons kan nie.

  • Die pottebakkersateljee liewer toemaak? Dit gaan buitendien 'n paar maande vat voordat dit weer in produksie is op Tafelkop.

Dis egter waar ek, Matilda, my uitleef en waar hoeveel mense hulself tydens werkswinkels kreatief uitdruk. Dis ook 'n baie belangrike geestelike hulpmiddel. Ons kan nie.

  • Van die masjiene van my, George, se werkswinkel ontslae raak? 

Ons het inderdaad 'n hele paar groot ingenieursmasjiene verkoop, omdat daardie fase van George se lewe verby is en dit ook met oorbruggingskapitaal vir die tydperk wat ons nou ingaan, gaan help. Maar die werkswinkel spaar ons ook baie geld, omdat dit die hartkamer is van waaruit al die  herstelwerk en instandhouding by Die Restory gedoen word.

Nee, dit moet bly.

So het ons deur die lys gegaan en gesif, gedink, gesels en gekies. 

Dis aan die vrug van daardie onderskeidingsproses wat ons nou heelweek trek. Die goed wat ons retreatsentrum Die Restory laat wees.


Ons is dankbaar vir só baie hulp:

  • Familie wat gehelp het met pak en die inrig van die woonstel op Tafelkop
  • 'n 3 ton vragmotor  met diesel wat tot ons beskikking gestel is waarsonder ons nie die groot goed kon skuif nie
  • 'n stewige waentjie wat vir ons geleen word en waarmee ons berge verskuif
  • 3 werkers saam met wie ons oorlog toe sal gaan
  • 'n plaasbestuurder wat vir ons die lang gras om die woonstel op Tafelkop laat sny
  • Geldelike skenkings en rentevrye lenings om met hierdie gelaagde proses te help. Dis 'n ruimhartigheid wat ons telkens na aan trane het
  • Vriende wat kosmaak en aflewer om die trekspan gevoed te hou
  • Boodskappe en oproepe van bemoediging 

Die lys is lank. So baie dankie.

So, ons is byna daar. Die plan is om van eerskomende Maandag permanent op Tafelkop te wees en van daar die enkele los punte op Barrowfield op te bind.





Die oorblysels van Matilda se geliefde ateljee





Die katte en honde klou aan ons soos nete. Iets is aan die gebeur...



'n Leë kamer op Barrowfield





Die woonstel op Tafelkop voor die gras gesny is




Daarna



Die woonstel begin huis word




En dié gaan werkswinkel word




Die Restory is steeds Die Restory, nou net bietjie onder konstruksie met aanpassings.

Dankie dat ons nie alleen reis nie.

Al ons liefde.


George & Matilda







Comments

  1. Gister my laaste afskeid geneem, soveel positiewe groei daar beleef, my in trane gehad om afskeid te neem. Ek persoonlik kan nie eers begin weer hoe julle moet voel nie, op 'n positiewe nota, 'n nuwe begin en journey vir julle, altyd hier om te help, al is dit met uitpak..... Liefde, Marinetha

    ReplyDelete

Post a Comment

Popular posts from this blog

Vanuit Die Restory - Gesprekke Tussen Reisgenote (154)

Wakkerstroom Klassieke Musiekfees 2025 20 - 23 Maart 2025 “God sprei die hemel uit oor die leë ruimte,  Hy laat die aarde hang waar niks is nie.  Hy versamel die water in die wolke, en hulle skeur nie onder die las nie.  Hy plaas die horison op die see,  'n grens tussen lig en donker.  Dit is maar die begin van sy dade,  ons hoor net die gefluister van sy woorde.  Maar die volle krag van sy dade, wie kan dit verstaan?” ‭‭Job ‭26‬:‭7‬-‭8‬, ‭10‬, ‭14‬ ‭AFR83‬‬                           Dit is weer daardie tyd van die jaar! Herfs is oral sigbaar en voelbaar en daar is die geur van kreatiwiteit en voorbereidings in die lug wanneer jy ons klein dorpie binnekom. Hierdie naweek bied ons ons jaarlikse Wakkerstroom Klassieke Musiekfees aan. Wonderlike, talentvolle musikante van oral, tegniese spanne en die mense wat hulle optredes sal bywoon, stroom na Wakkerstroom. Musiek is nie die enigste item ...

Vanuit Die Restory - Gesprekke Tussen Reisgenote (150)

Wat Die Mistici Weet   2) Ons Hoef Nie Perfek Te wees Nie “Kom na My toe,  almal wat vermoeid en swaar belas is,  en Ek sal julle rus gee.  Neem my juk op julle, en leer van My,  omdat Ek sagmoedig en nederig van hart is,  en julle sal rus vind vir julle gemoed.  Want my juk is draaglik en my las is lig.” ‭‭Matteus‬ ‭11‬:‭28‬-‭30‬ ‭AFR20‬ ‬                               Die Gesprek Elemente Uit Die Gesprek ~ ❖ ~ Question of the Day: How does one incorporate imperfection? In a Navajo rug there is always one clear imperfection woven into the pattern. And interestingly enough, this is precisely where the Spirit moves in and out of the rug! The Semitic mind, the Eastern mind (which, by the way, Jesus would have been much closer to) understands perfection in precisely that way. The East is much more comfortable with paradox, mystery, and non-dual thinking than the Western mind which ...

Lessons in Sunbirdish (1)

I have no way of proving that God exists. For a long, long time I believed because I didn't think I had a choice. If it is a choice between heaven and hell, you do what it takes to secure your celestial seat. Somehow I never stopped to consider why I so strongly believed in a heaven and hell, but wasn't nearly as sure that there's a God holding the keys to them. Then the sunbirds came. Slowly but surely I am being taught the dialect I need to converse with God. Or rather, to follow on what seems to be a trail that God leaves me. Being just up ahead and beckoning me all the while, it's not a chase after or a search for God, but rather a joint venture with God scouting and reporting back when my spirit runs low on this journey through life. In  A Rare Find  and  Bird on my window sill  I touched on synchronicity. I have come to believe that consciously living our moments, awakens us to the fact that there are more things in this life than meet the eyeball. Things t...